26 februari 2023, 14:19uur
Wat is zelfliefde?
Self love is de liefde die je hebt voor jezelf. Het is het gevoel van waarde(ring)- die jij geeft aan jezelf. Hoe positiever jij over jezelf denkt (Self talk) en hoe beter jij voor jezelf zorgt (Self Care) maakt dat self love groeit.
Ik wist voordat ik ging ondernemen niks over zelfliefde. En eigenlijk ook nog nooit over gehoord. Op school niet, thuis niet en ook niet bij vrienden of familie. Hoe ben ik erachter gekomen dat zelfliefde zo belangrijk is voor een gelukkig, gezond en meaningfull leven?
Mijn nieuwe normale
Toen ik na weet ik veel hoeveel jaren in zag dat ik doodongelukkig was. Ik niet deed wat ik écht leuk vond. Ik een masker op had en vooral mezelf voordeed zoals mensen mij zagen en wilde zien. Kwam ik in een put terecht. Een donkere put waar ik mezelf nachten in slaap huilde. Ik mezelf afzonderde van alles en iedereen.
Voorheen een dame die graag een praatje maakte of op koopavond graag ging winkelen met vriendinnen. Werd ik een huismus en sloot ik mezelf op in mijn kamer/huisje. Ik sprak met niemand en als ik in een omgeving was waar mensen waren bleef ik op de achtergrond.
Je gelooft het misschien niet. Maar nog steeds is het lastig om soms een praatje te maken met mensen. Ik bouwde een nieuwe normale voor mezelf. Het niet praten, het niet uiten, het altijd wegstoppen van mijn gevoelens dat was mijn normaal zijn.
Gevoel schakelde ik uit. Helemaal disconnect met wat ik voel en wilde. Ging ik op automatische piloot verder. Ergens, ik weet niet wanneer of hoe. Kreeg ik een wake up call. Als ik er nu naar toe waren het verschillende dingen.
Mijn Wake-up Call π³:
- Een vriendin van mij, had een keuze gemaakt om achter hetgeen te gaan wat zij wilde en waar zij gelukkig van werd. Ze draaide naar mijn gevoel letterlijk 360º en verliet al het bekende en ging achter haar grote liefde*.
(a little side note: I'm a sucker for love stories π₯²
Deze gebeurtenis had zo’n impact in mijn leven. Ik voelde mij verlaten door haar. Ik kende haar al zo lang. Een tijd later zag ik: oh maar het gaat goed met haar. Ik begon mezelf te schamen dat ik in het begin jaloers was en haar veroordeelde voor haar keuzes.
Nu hebben we geen contact meer maar waar je ook bent mijn lieve vriendin, ‘i admire you’. En ik ben zo dankbaar voor de vriendschap die ik met haar heb (gehad). Als ik aan haar denk, dan denk ik met zoveel bewondering en kracht aan haar.
- Ik had echt een kleine groep mensen waar ik echt mezelf kon zijn. Dus zij wisten (in deze periode) waar ik mee bezig was. En zij stelde ook echt de juiste vragen om mijn wereld en mijn denkwijze te triggeren.
Dit kleine groepje mensen waren 2 mensen.
- Ik begon gewoon heel simpel te googlen en zoeken wat er WEL mogelijk was ondanks dat ik in deze situatie zat.
Ik bestelde van die gratis thuisstudieboeken en ik ging “stiekem” naar een KVK-beurs. Waar ze alles uitlegde over het ondernemen. Had ik toen al het idee dat ik zou gaan ondernemen? Nee. Ik wilde gewoon even wat anders. Ik had niemand verteld. 1 persoon vertelde ik het op de dag zelf. Toen ik later thuiskwam was ik helemaal geïnspireerd. Al snel ging ik met mijn grote mond mijn omgeving vertellen. Alleen dat was niet slim. Want ik kreeg van alles te horen dat ik het niet moest doen. Ondernemen = riscio, gevaarlijk, geen zekerheid. Ik schrok ervan.
- Ik stopte met “ongezond” eten. Ik beloonde mezelf in het weekend met “ongezond” eten, ookwel cheatday(s). Doordeweeks lette ik goed op wat er naar binnen ging en ik dronk meer water.
Ik ging weer beter voor mezelf zorgen. En ik begon met voeding, dat is voor mij altijd het makkelijkst en een kleine stap wat voor mij haalbaar is.
- En dit is wel echt de doorslag geweest. In het laatste jaar van mijn loondienst kwamen er ZOVEEL meiden naar mij toe met problemen, zorgen en vragen. Eerst dacht ik er niks bij. Later begon ik te beseffen: 'dit is wat ik wil'. Ik wil meiden helpen. Ik ben ook door een rollercoaster gegaan voordat ik ging werken - fulltime. En ik vertel nu mijn verhaal mijn leerpunten en het bieden van een luisterend oor geeft hen hoop, kracht en motivatie.
And then everything changed.
Ik had weer een doel. Ik had weer een lichtpunt. Er ontstond iets maar wat nu...
Mijn zelfliefde reis
Het duurde uiteindelijk een heel jaar om alle moed bij elkaar te rapen om ontslag te nemen.
Mijn zelfliefde reis begon na mijn ontslag. Ik moest als 26 jarige weer terug naar mijn ouders. Ik had geen geld, geen spaargeld, geen plan, geen werk, geen idee. Ik besefte ook weer op dat moment, ik heb geen diploma. Ja, ik heb mijn havo diploma, but that's it.. π°
De eerste 3 weken nadat ik weer bij mijn ouders introk heb ik alleen maar geslapen. Mijn lichaam was letterlijk OP. Ik maakte elke dag een wandeling in de natuur. Dat was echt mijn redding. Tijdens het wandelen huilde ik. Alle spanning, alle angst, al het verdriet kwam eruit. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik wist niet hoe ik het moest doen.
En zal ik is even echt eerlijk zijn. Ik wilde heel graag weg. Maar toen ik weg was. Dacht ik... maar is dit wel de juiste beslissing. Heb ik nu niet een hele grote fout gemaakt. Mijn werk was mijn alles. Ik vond daar plezier, purpose, creativiteit ging aan. Het was mijn alles. Maar ik ben nu weer helemaal bij het begin. Dit gevoel had ik al een keer gehad na het behalen van mijn diploma. Ik voelde me letterlijk verloren.
Ja, ik was weg maar wat nu?
to be continued...
Lots of π«ΆπΎ,
Ro-Angely
Reactie plaatsen
Reacties